Dziecięce style komunikacji
Dziecięce style komunikacji
Dzieci, niemal od urodzenia, przejawiają własny, intensywnie rozwijający się styl komunikacyjny. W grupie przedszkolnej może spotkać:
- Dziecko niezależne- które jest niezwykle samodzielne, odważnie eksploruje otoczenie, samo sobie radzi z nowymi sytuacjami i nie próbuje nawiązywać kontaktu z dorosłymi. Taki przedszkolak, przynajmniej pozornie, sprawia wrażenie, że interakcja z nauczycielem nie jest mu w ogóle potrzebna, nie tyko nie inicjuje rozmowy, lecz także często ignoruje próby nawiązywania kontaktu ze strony innych.
- Dziecko pasywne- które nie tylko nie podejmuje spontanicznie żadnych aktywności, lecz także nie odpowiada na próby nawiązywania kontaktu ze strony dorosłego, na pytania oraz zachęty. Zwykle siedzi gdzieś na uboczu, biernie czekając na "rozwój wypadków", bardzo często nie nawiązuje kontaktu wzrokowego. Sprawia wrażenie zupełnie obojętnego na otoczenie.
- Dziecko ostrożne- najczęściej stoi nieco z boku, uważnie jednak obserwując to, co się wokół niego dzieje. Taki przedszkolak potrzrebuje dużo uwagi i motywacji ze strony dorosłego, by przystąpić do działania lub nawiązać interakcję, gdyż ma tendencję do wycofywania się, szczególnie w sytuacjch nowych. Do wszystkiego, co nieznane, podchodzi z rezerwą, z przekonaniem, że to "nie może się udać".
- Dziecko towarzyskie- świetnie nawiązuje i podtrzymuje kontakt, zarówno werbalny jak i niewerbalny, z równieśnikami i dorosłymi. Samo "wciąga" innych do rozmowy i wspólnej zabawy, a relacje z nim są dla partnerów interakcji niezwykle przyjemne i nagradzające.
